به نقل از «مهر»

اجرای طرح جایگزینی بیمارستان های فرسوده وزارت بهداشت

تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۶۵۰۲۵

به گزارش خبرگزاری مهر، بهروز رحیمی، در مراسم افتتاحیه هشتمین کنگره تخصصی و پنجمین کنگره بین‌المللی ساخت بیمارستان و مدیریت منابع و تجهیزات که روز چهارشنبه در سالن همایش‌های بین‌المللی رازی برگزار شد، اظهار کرد: در ارزیابی کارکرد حکمرانی موفق هر کشور، سلامت نقش مهمی ایفا می‌کند و بزرگترین سرمایه اجتماعی هر کشور محسوب می‌شود که ناشی از رفتار علمی و عمیق است و نیاز به زیرساخت امن دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی از بیمارستان به عنوان یک موجود بسیار زنده نام برد و افزود: ۵۰ هزار تخت بیمارستانی در دست ساخت است که در دو سال اخیر ۱۵ هزار تخت از این تعداد تحویل داده شده و این جهاد ادامه دارد.

به گفته معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت، از این تعداد ۱۰ هزار مورد تخت برای تهران در نظر گرفته شده که تاکنون ۳۰۰۰ تخت آن تحویل داده شده است.

وی، یکی از اقدامات دولت سیزدهم را توجه به زیرساخت‌های نظام سلامت و ارتقای سرانه ارائه خدمات بهداشتی و درمانی اعلام کرد و گفت: در همین راستا به منظور نوسازی و بهسازی بیمارستان‌های فرسوده در نظر داریم طرح بیمارستان‌های جایگزین و بازسازی زیربنای بیمارستان‌ها را آغاز کنیم که برای اجرای اولیه این طرح ۴۰۰ بیمارستان مدنظر وزارت بهداشت است.

رحیمی تصریح کرد: البته بهداشت و درمان در کنار یکدیگر مفهوم سلامت را معنا می‌کنند؛ بیش از ۴ هزار پروژه بهداشتی نیز در کشور احداث است که ٢ هزار پروژه از این تعداد تحویل داده شده است. زیرساخت‌های بهداشتی به میزان بیمارستان سازی می‌تواند امیدآفرینی کند.

به گفته معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت، پیوستگی فرایند در هر دو حوزه نیاز است و افرادی که به بیمارستان سازی توجه می‌کنند باید به حوزه بهداشت نیز توجه داشته باشند.

وی در ادامه با اشاره به توجه به موضوع هوشمند سازی بیمارستان‌ها در کشور اظهار کرد: پیروی از تکنولوژی صرفاً به معنای هوشمندسازی نیست بلکه باید فرایندها و خدمات همراستا با هم هوشمند شوند. فارغ از توان فنی، مهندسی، علمی، پزشکی و مدیریتی، خروجی یک بیمارستان هوشمند باید کمتر شدن میزان بیماری، تعداد بیماران و کاهش عفونت و عوامل بیماری‌زا باشد.

رحیمی افزود: در کنار لزوم توجه به مکان جغرافیایی، بافت فرهنگی و خرده فرهنگ‌ها و مؤلفه‌های پدافند غیرعامل در صنعت بیمارستان سازی، باید در نظر داشت به منظور اینکه بیماری بهبود یابد، پزشکی خوب خدمات ارائه دهد، پرستاری خوب مراقبت کند و خانواده‌ای به آرامش برسد نقش جامعه مهندسان بسیار پررنگ و قابل احترام است.

وی همچنین از افتتاح پروژه‌های درمانی در شهریار، اسلامشهر، ورامین، شهر ری و پیشوا تا پایان سال و احداث بیش از ۵۰۰ پروژه بهداشتی، درمانی و آموزشی با همت خیرین در آینده‌ای نزدیک خبر داد.

کد خبر 5909075 حبیب احسنی پور

منبع: مهر

کلیدواژه: بهروز رحیمی تخت بیمارستانی ساخت بیمارستان بهرام عین اللهی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تجهیزات پزشکی روانپزشکی سلامت روان سازمان غذا و دارو دیابت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی قاهره طب ایرانی افسردگی سرطان آزمون استخدامی اهدای خون وزارت بهداشت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۶۵۰۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حال خوب پدر و مادرها با اقدام خوب وزارت بهداشت

صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد...

به گزارش مشرق، ایمان ملکوتی کارشناس امور خانواده در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:

آدم تا پدر و مادر نشده نمی‌داند استرس و اضطراب چه طعمی دارد. روزگار هم بالا و پایین زیاد دارد، مثلاً در عصر یک روز بهاری همچنان که مشغول کاری و در فکر و خیال، خنده بچه‌ها در گوش‌هایت زمزمه می‌کند، ناگهان با صدای زنگ تلفن به خود می‌آیی که خودت را برسان، پسر کوچکی که هنوز یک سالش هم نشده، حالش خوب نیست و باید به بیمارستان برویم. نام بیمارستان که می‌آید ناخودآگاه در ذهن تمامی مردم کلید واژه‌های بستری، هزینه، دارو و ... نیز امتداد پیدا می‌کند.

حال شما فکر کن که دکتر شیفت دستور بستری هم بدهد، انگار آسمان به زمین آمده و همانجا می‌نشینی و مبهوت، رفت‌وآمدهای همراهان دیگر بیماران را تماشا می‌کنی. شما را نمی‌دانم ولی این لحظات برای همه پدرها سخت است، استرس و حرف‌های مادر بچه، صحبت‌های دکتر، نگرانی از نوع بیماری و دودوتا چهارتا کردن ذهنی از میزان پول مورد نیاز در کنار هم، تشکیل‌دهنده یک سناریوی غم‌انگیز پدر فرزندی است.

روی تابلوی اورژانس بیمارستان دولتی مفید برگه‌ای نظرم را جلب می‌کند: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.» زیر لب می‌گویم چه باحال و بدون توجه خاصی از کنارش می‌گذرم، چون هم دل و دماغ فکر کردن به این را ندارم هم خیلی هضمش آسان نیست؛ مگر می‌شود؟! با خودم فکر می‌کنم چند نفر دیگر روزانه به این برگه نگاه می‌کنند و جرقه امید و اطمینان در ذهنشان می‌آید؟ آیا واقعاً این کار شدنی است؟ هزینه بیمارستان رایگان؟ گرفتاری و شلوغی روزهای بیمارستان خیلی مجال فکر کردن به این موضوع را نمی‌دهد و سلامتی خود فرزند اینقدر مهم است که تو حاضری هرچقدر هم لازم باشد هزینه بپردازی ولی او دوباره مثل روز اول بخندد.

روز اول، روز دوم، روز سوم و... همراه با نگرانی، آزمایش‌ها و انجام مراحل درمان کودک طی می‌شود و تو این روزها بدون اعتنا به آن برگه دستور وزیر بهداشت در ذهن خودت مشغول حساب و کتاب هزینه‌های بیمارستان هستی. روز پنجم، دکتر برگه ترخیص را امضا می‌کند. صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد که بتواند این هزینه‌ها را دوباره جبران کند. با این فکر و خیال جلوی حسابداری می‌رسم.

- پدر بچه شمایید؟

- بله.

- این برگه را ببرید صندوق و بیاورید تا برگه ترخیص را بدهم.

به برگه نگاه می‌کنم. یک کد با یک شماره که انگار رقم پرداختی است. چندبار می‌خوانم: ۳ میلیون؟! با خودم می‌گویم برای ۵ روز خوب است. دوباره یاد برگه روی اورژانس که دستور وزیر رویش بود می‌افتم؛ پس آن چه بود؟ به راهم ادامه می‌دهم و به صندوق پرداخت می‌رسم.

- آقا کارت بکشید، ۳۰۰ هزار تومان.

چشمانم برق می‌زند. یحتمل این هم برای همان یک شب اتاق اختصاصی مادر و بچه است که باید بپردازم. برگه روی شیشه اورژانس راست می‌گفت: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.»

نفس راحتی می‌کشم و می‌خندم. یاد جمله رهبری می‌افتم که چند سال قبل فرمودند، همراهان بیمار جز دغدغه مریضداری نباید دغدغه دیگری داشته باشند. «دم وزارت بهداشت گرم» می‌گویم و لبخند می‌زنم. آسمان چقدر آبی است. حال فرزندم رو به بهبود است. دوباره می‌خندد و من خوشحالم از آرامشی که بخشی از آن را مدیون تدبیر متولیان درمان کشورم هستم.

حالا چند روزی گذشته است و سرگرم کارم که خبری نظرم را جلب می‌کند: «از امروز تمامی بیمارستان‌های دولتی و واحدهای تابعه دانشگاه مکلف هستند پذیرش، بستری، اعمال جراحی، اقدامات تشخیصی – درمانی و ترخیص کودکان زیر هفت سال بیمه‌شده را به صورت رایگان انجام دهند.» یاد روزهای بستری فرزندم می‌افتم و لبخند می‌زنم؛ لبخندی از سر آرامش. راستی روزانه چه تعداد پدر ایرانی درگیر با این موضوع لبخند بر لبانشان می‌آید؟ کار خوب را باید گفت و تبلیغ کرد.